http://nedaj.blogspot.com/

رد پا

بهاری

گر بهار آید،

گر بهار آرزو روزی به بار آید.

این زمین های سرار لوت

باغ خواهد شد... (سیاوش کسرایی)

رفتن

با من امشب چیزی از رفتن نگو،

نه نگو،

از این سفر با من نگو،

من به پایان می رسم از کوچ تو

با من از آغاز این مردن نگو.

...

(+)

خالی

من... خالی از عاطفه و خشم

خالی از خویشی و غربت

گیج و مبهوت

بین بودن و نبودن.

بوستان

این عکس ها رو تقدیم می کنم به داداش کوچیکم جاوید!:*

دلم گرفته

دوزخ

اگر دوزخی باشد هم نمی تواند جز این باشد: بازتاب بهشت بر دلی زنگار گرفته.

سقف سبز

بیکران

آن بالا آسمان آبی است...

زندان

پشت دیوار پاییز

Neda!

By Ehsan

noor dar noor

sar bar afrashte

Yellow

makhmal

...

Roses

بیکران

...

ما

ما در نمایشگاه کتاب

سوگ

غروب مهر

تهران، میدان آزادی، آبان 84.

ادیت: بابک

بهار نارنج

کاهوی تنها

این کاهوی بینوا، تک و تنها خودش در اومده بود از زمین. کسی نکاشته بودش. طفلک!

باغ بابام! بابل، فروردین 85.

قایق

بابلسر، بابل رود. اردی بهشت 85.

ادیت این عکس و عکس منتظرکار بابک هست. اما این ورژنش رو خودم ادیت کردم، ببینید چطوره!

عکس خونوادگی!

مرجان و نوید، عروس و دوماد!

نوید و من

پ.ن. عروسمون خوشگله؟!

گداخته

منتظر بود!

آخی! این کفتره قبلا منتظر بود! حالا نمی دونم! به نظر شما چه حسی داره؟!
یه روز صبح دم بالکنم نشسته بود. اتفاقا صبح کسالت باری و بود و امتحان بدی داشتم اون روز! از پشت شیشه این عکس رو گرفتم، یه جورایی خیلی دلم می خواست عکس خوبی بشه. آخرش هم از نتیجه کار راضی بودم. تجربه خوبی بود!

مخمل

یه عکس خیلی خاطره انگیز، با اتفاقات مهم و خاصی تلاقی پیدا کرده بود. تهران- مهر 84

دره

جاده هراز، من این عکس رو از پشت پنجره اتوبوس در حال حرکت گرفتم.

شکوفه تمشک

بابل، خونه مامان بزرگم!

راستش وقتی فهمیدم این درختچه تمشکه، خیلی تعجب کردم! فکر نمی کردم شکوفه هاش این شکلی باشن!

Hi, this is my first post!